واریس مری وریدهای بزرگ شده در قسمت تحتانی

مری، لوله ای است که گلو را به معده متصل می کند. واریس های مری معمولاً در نتیجه بیماری کبد، به ویژه سیروز، که باعث افزایش فشار در سیاهرگ هایی می شود که خون را از روده به کبد می برند، رخ می دهد.

واریس مری می تواند یک وضعیت پزشکی جدی باشد زیرا مستعد خونریزی است.  علائم ممکن است شامل استفراغ خونی، مدفوع سیاه یا قیری، درد شکم و سبکی سر باشد.

هدف از درمان واریس مری جلوگیری از خونریزی یا مدیریت هر گونه خونریزی رخ داده است. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:

1. داروها:کاهش خطر خونریزی یا درمان هر گونه بیماری زمینه ای کبدی

2. بستن باند:  قرار دادن نوارهای الاستیک کوچک در اطراف واریس 

3. شانت پورتوسیستمیک داخل کبدی ترانس ژوگولار: با ایجاد یک بای پس بین ورید باب و ورید کبدی 

4. اسکلروتراپی آندوسکوپی: در این روش، یک ماده شیمیایی به واریس تزریق می شود تا زخم و بسته شود و خطر خونریزی کاهش یابد.

5. پیوند کبد

برای ارزیابی و مدیریت مناسب واریس مری، مشورت با متخصص گوارش یا کبد ضروری است.